Writings

بیا
بيا به ياد صبح
به فکر سرخی افق
بيا ذره شو بر بال نور
بيار قطره شو در رگ رود 
بيا شاه راه فلق باش
بيا نور باش در فيبرهايی که احساس را می رسانند
مسيری که فرخ لقا را به زيبايی رسانيد
و خطی که ليلی گرفت و به مجنون رسانيد
بيا سرو باش
بيا زندگی را تکانش دهيم
آسمان را بشوئيم ، در ظهر احساس خشکش کنيم
بيا شکل رنگ آبی دريا 
حس باريک ممد به مينا
شيشه احساس سارا به دارا رسانيدنش باش
بيا آدرس پشت پاکت به سمت خدا باش
بيا آدرس پست ای ميل آزاده ها باش
بيا ما باش ، بيشتر باش
بيا دشت روشنی باش
بيا از خيال جمشيد کی جم داشت
بيا بيت باش در رگ رشته ها

Come on
Come lets remember the morning
And lets think about the redness of the horizons
be a photon on the wings of light
be the drop in the rivers vane
be the highway of dusk
be a light in fibers which move the love
the way which brought the Farrokhlagha to the beauty
or the way which the layly got and reached the Majnoon
come on lets be a cedar
come on lets shake off the life
and lets wash the sky and dry it in the noon of sense
come on be the shape of the blue sea
And thin sense of mohammad toward mina
come on be the address toward God
come on  be the address of Email of free ones
come on be us , be more
come on be the desert of light
come on from the jamshid  king had a the jam bowl globe
come on be the Bit in the vane of wire

برقها
برقهايی که در سيمهای فشار قوی حرکت می کردند
با خود گفتند
تا هزاران سال ديگر با اين سرعت ابدا از پا نخواهيم ايستاد
لحظه ای بعد هر يک در جايی و يا گروه گروه
می سوختند و هيچ نمی گفتند
از برق حيرت چشمهاشان
لامپها روشن شد و جهان نورانی شد
برقهايی که جهان را روشن کردند
برقهايی که بدون وصيت نامه مردند
و برقهايی که برای مردن نيز زمان نداشتند ،جهان را روشن کردند

Electrons
The electrons in high voltage cables were saying :We will  never stop with this speed
A second later , they were burning silently one by one or in groups
From their astonished glowing eyes , lamps were lightened and world became glowing
The electrons which glowed the world
And the electrons which died with out testament
And the electrons which even had not time to  die had lightened the World

همه چيز
از بام آسمان تا روشنی چشمان شما
از غروب زنگ گرفته که در دور ها جاويد ايستاده است
از همه  اندوه ها تا آن چيز ها که نمی بايست ....
و از فلق تا چشمه های آبی رنگ
چون او  بايد بود ، چون قابی از نور در تاريکي ها
چون شمعی که خستگی شب را در نفس صبح تازه می کند
چون برقی در افق و چون تيغی از نور سو به  آسمان
و چون همه چيز و هر آنچه از حقيقت باز مانده و نمانده است
در آنجا واژه ها گوش می سپارند
و نام آنجا را با واژه نمی نويسند
و یا با  ابرهای شیری رنگ  در آسمانها
و با عشق می نويسند

Every thing
From the roof of heaven till flare of your eyes
From the rusted sun as standing everlasting in far
from every gloom till those things that should not be...
From twilight till the blue shade rivers
should be like him , like lightened window in darkness
and like a candle which rests in the morning breath
like a lightening on horizon and like a sowrd of light toward the sky
and be like truth  and ever is remained of truth.
these is a place where the words are calm and listening
the name of that place can not be written by words
Or with milk clouds of skies
Or with love

گردباد
من گردبادم
تو پرنده آرامشگر من
توان آن را داری  که مرا آزاد کنی
و نفرت را از من بیرون کنی
آسمان را حس میکنم
دريا را حس می کنم
جهان را  حس میکنم ، چون تو با منی
من گردبادم نابودگر و خشمناک
تو پرنده آرامشگر منی که مرا از من نجات میدهد

Hurricane
I am a hurricane
You are my halcyon
Daring set me free
And pull the hate a way
I feel the sky
I feel the sea
I feel the universe , when you are with me
I am a hurricane , destroyer and fierce
You are my halcyon , Saving me from me

سکوت
سکوت است و گويی همه در خوابند
در غرب ، کيوان به فاصله دو ساعت پشت در ياچه فرو می افتد
در شرق چند ستاره کوچک
و در جنوب شباهنگ سبز
آهنگ مغرب ساخته و آوای زمستان و پاييز را مینوازد
چيزهای بسيار ديگر هم هستند
و چيزهايی که نمی بايست فراموش می شدند ،
 روزهای شما را پر خواهند کرد
باز به خواب می روم
هنوز ستاره ها در مدارشان روانندشايد تا فردا مسير تازه ای به فکر ها برسد
تاريک است
تا فردا ، اگر دير نباشد خورشيد را خواهيم ديد

Silence
It is silence and say all are slept
Saturn is falling in two hours behind the lake in the west
and there are some little stars in the east
The green Sirius in the south is heading west and playing the song of fall and winter
there are many other things also
and many other things that should not be forgotten
will fill the days of yours
I am going to sleep again
and stars are still in their ways and orbits
may be a new way tomorrow
Its dark
if it is not late , we will see the sun tomorrow  

زمان
زمان می دود ، در وقتی که زمين می لرزد يا کودک پا بدين جهان می نهد
دريا ، ساحل را در می نوردد ، باد ضربه می زند و رودخانه خستگی ناپذير است
روز برقی زده ومیرود و شب می روبد ونهان می شود
و زمان ديوانه وار میرود
نمی توانم آنان را متوقف کنم
 شما می توانيد؟

Time
Time is running , when earth quakes or child brakes
Sea conquers the land , wind is rocking and river restless
Day blitz and goes , night sweeps and hide
And time runs insane
I can't stop them
Can you?

نوزاد حقيقت
هلال زيبای ماه در آنسوی ابرها پايين می رود
و خورشيد از نردبان دايره البروج بالا می آيد
هيچ زمانی نيست تا بپرسيم چرا
تنها زمان آن است تا درمقابل حقيقت بايستيم
مسلما جهان درکار تولد فرزند حقيقت است

Infant of truth
The beautiful crescent of moon is falling beyond the clouds
And sun is running up the ladder if zodiac
There is no time to ask why
It's only the time to stand in front of truth
Sure the world is breeding the infant of truth

زندگی
این است زندگی
از آنجا که آسمان و زمين با همند آغاز می شود و تا ابديت جاريست
در اين مسير از فراز قله های بلند و دشتهای کوتاه و مزرعه های زرد
و جلگه های سبز و بندر های مه گرفته سرد و ساحلهای دور و نزديک
و کويرهای گرم افتاب زده و کناره های بارانی اقيانوسها و روستاها
و شهرهای پر دود می گذرد ،
و انسان را در افق به تقدير می کشد
در اين راه باد را حس می کنم که سبک به بی نهايت میرسد وسالها که چون رفيق ، از آنها خاطراتی دارم
و خورشيد که که هروز چون دايره ای سوزان از افق مرغزار کنار خانه
پايين می رود
در همه نهايتها ، می روم و
در بعد ازظهری پاييزی وقتی که خورشيد سريع تار می شود |
و تشييع کنندگان باز می گردند
به پايان می رسم
و نمی بينيم  شعله ای را که در افق ما را می خواند 
و نمی شنويم آوايی را ،  که از آن سوی جهان  به گوش می رسد
تا آن که
به جايی که از ابتدا آمده بوديم ، بازگرديم
تنها ، با آنچه با خود و دیگران کرده ايم
و چنین چیزی برای ما زندگی نام دارد
چه بسیار باعث تاسف است
و چه بسیار باعث اندوه
وقتی که هنوز نمی دانیم 
به کجا می رویم

Life
This is life
From where the sky and earth start And where they go to the infinity in the far beyond
And through this journey they cross the mountain peaks of high and low flats of low
and foggy ports of cold and far and close coasts of light and warm deserts
and oceans and green villages and smoky skylines of cities
and takes the human toward his fate
and i feel the wind that reaches to the end light
and years that i have many visions from them
and round yellow sun that goes down from western meadow of my house everyday
Yes , I go in all these extremes and reach the end in a cold fall after noon
when the funeral procession is over and the escorts are returning
i will reach the end
and we dont see the flame on the horizon which calls us
and we dont hear the voice that calls us from the other side of the world
till we return to the place we have came from
lonely with all we have did to own and others 
and such a thing is names life
and such a shame on us
and what a gloom
that we do not know
where are we going to go

ميليونها سال
در ميان شاديها
در ميان آتش بازيها ، در ميان آسمان سرد
تنها چند تن ماه را ديدند
که چون داسی زنگخورد
به پشت افق خاک می افتد
او ، بی صدا در غرب يک پيام جاودان دارد
چو ما رفتيم ، بايد رفت
از اين پس کدامين کس پس از ماه
عمر جاودان دارد ؟
همچون ميليونها سال گذشته
همواره ديرهنگام تر از پيش

Million years
In the middle of joy
and between the fire works
only a few ones saw the moon in the cold sky
that is like a rusty stickle
which is falling backward behind the horizons of earth
he has one true everlasting  message in silence
after we went , it should be gone
after this , who has everlasting life after moon
like all the million years
always later than before...

شبا نگاه
هستی به سوی شب پيش میرود
و نور اکنون ماورای دسترس است
پرندگان در دسته های مثلثی رو به افق غرب دارند
روز به شب مبدل می شود
و از تمام ميراث باقيمانده روز تنها تکه ابری طلايی و سرخ باقيمانده است
اکنون تاريکی است
تا با روز ديگری محو شود

Night Fall
World goes toward night
And light is beyond the sight
Birds are flying toward set in triangle folks
Day is changing to night
And a small cloud of gold and scarlet is all the heritage of the remains of the Day
Now it's dark fall
To be lightened by another day

مرز آينده
ديگر نوشتن بس است ، چرا که از تمام نوشته ها به اينجا رسيده ايم
که بمبها مرز آينده اند در ذهن فردا
برای من مزر آينده زمانی بود که آخرين بمب افکن ها
اولين بمبشان را يک خانه جلوتر فرو انداختند
سايه هاشان از پشت ميله ها پيداست که به نام آزادی ... ؟
و من در خواب انفرادیم ، در گوی دلم
برگه های سبز می بينم که ترازوی عدالت را آبستن
خود کرده
پس تا چه هنگام با اندوه نبودن ، باشيم ؟
وقت شکوفه ها کدامين لاله می پژمرد ؟
آری اين ماييم که بمب ها را به سمت چشمان جهان نشانه رفته ايم
و در ذهنهامان می سپاريم که : جرقه بزن ای بمب کوچک
و همواره در زير ابرهای کوتاه پاييز
جنگ و شکست و خاک انسانها را در بر می گيرد
و آنها را در شکوفه های سيب سال بعد می روياند
اکنون نبردها و شورش ها در بستر مرگ غنوده اند و سکوت است
در دوردست ، جايی که اسبها سوی نور شمالگان می تازند
ارواح رفتگان با چشمان نقره فام به اين جهان مرده می نگرند
پس بگذار از آن حادثه نهايی فرار کنيم
پس بگذار تا از آتش انتهای جهان به نور ابتداش فرارکنيم
بگذار از دست خودمان زندگی داشته باشيم

The borders of time
The writing is enough , because we have reached here after all those writings
Here that the bombs are the the border of the time in the mind of the tomorrow
For me it was when the bombers fall down their first bomb one house former
their shades are visible behind the bars as they call in the name of freedom....
and I, in my Cell sleep in my glass globe of  heart
I see the green papers which has made the libera  pregnant
so, till when we have to be with the gloom of not being ?
and what tulips dies at the the born time of buds ?  
Yes , thats we are who has aimed the bombs toward the eyes of the world and repeating in our minds "strike o little bomb"
and always under the low clouds of fall
war and fail embraces the bodies of human kinds
and blooms them in the apple bud of the next springs
and now all those battles and riots are sleeping in the bed of death and it is silence
in far a way , where the horses go toward the northern lights of the pole
The spirit and the ghosts of the gone people are looking to this world we have made
So let us escape from that last happening
And let us escape form the fire of the end to the light of the beginning
So let us live off ourselves

معمولی
در شبی که صورت فلکی جبار در فراسوی غرب پايين می افتد
يک پايين رفتن معمولی
و ما در جهانی با افقهای بلند و کشيده و سرخ فام هستيم
يک افق معمولی
و سياره زهره چون ماه و خورشيد در غرب فرو می افتد
يک فروافتادن معمولی
و همه چيز آنطور است که هست
يک آنطوری معمولی
و همه چيز رو به سوی غرب دارد
يک رو به سويی معمولی
و به نظر ميرسد غرب سياهچاله ای فضايی است که سيری ندارد
يک سياهچاله معمولی

Normal
In a night in which Orion is falling in far West
A normal falling
And we are in a world with far long red horizons
A normal horizon
And Venus is falling in west as sun and moon
A normal falling
And everything is happening the way it is
A normal happening
And everything is heading west
A normal heading
And it seems west is a black hole which never satisfies
A normal black hole

باران
باران در شبی بهاری می ریزد
و نغمه های او پا به پای سياهی شب پيش می رود
باران شب را کمرنگ کرده است
سياهی شب همراه باران شسته می شود
فردا صبح سياهی شسته شده
و آسمان آبی است

Rain
Precipitation in one spring night
and its sonts goes forward with darkness of night
rain has paled the night
Dark of night is washed till then
it is clean at twilight
and tomorrow sky is blue

کجاست
کجاست
نمی دانی
در درونمان خانه کرده است
جايی که جای او نيست
او در توست و تو را به دام انداخته است
از عدم به عدم می رود و دروغ می گويد
او نيرومند ترين دروغی است
که با حق مخالف است
تو را نمی کشد ، تو را زنده نمی کند
در خرد ، جنجال می کند
و همه چيز را بر عکس می داند
لغات را ، فصلها را ، نامها را وارونه می گويد
نور را تاريکی و ظلمت را نور می داند
روزی ، تيغی از نور بايد....
تا تو را برهاند.


Where is it ?
Where is it ?
You dont know
it is inside us
where it shouldent be
It is in you and has entrapped you
come from nothing and goes toward nothing and tells lies
he is the most powerful lie who is against justice of heaven
Dosent kill you Dosent make you live
Cries and roars in wisdom
and knows everything UPSIDE DOWN
and wrongs the words and names and seasons
says light is dark and dark is light
One day a blade of truth should come ... to set you free..
 

مرده برخيزم
اگر فردا مرده از خواب برخواستم
چنان که امشب میخسپم
مرا به ياد داشته باش ای عزيز
و اين حقيقت را به خاطر بسپار
که تو را هر صبح از چشم خورشيد نظاره میکنم
و برای تو نور هستی بخش خور می فرستم
که نوعی از می بهشتی است

Wakeup dead
If i wake up dead tomorrow
As i sleep tonight
remember me darling
Keep this fact in mind
I will watch you on morns
Through the eye of the sun
And sending You sunshine
A brand of heaven wine 

رود
جنگل صبور سبز
راه بيشه زار نور بود
سرزمین رودها آنسوی بیشه زار بود
در سرزمين رودها ، شاعره نشسته بود
در کنار جويبارها ، شعر تازه می سرود
آبی و سپيد و سبز ، زرد و قرمز و کبود
قصه رهايی زمان ، در نفير پير رود
داستان آمدن ، شدن
شکل سادگی ، صفا ، در دل سپيد رود
آسمان نور در سکوت ،
 آسمان مگر چه ديده بود
شاعری در آسمان ،
 شعر تازه می سرود
در کنار جويبار ها
ايستادگی سرود
همچنان سبز
بود ، هست
و شعر روز همراه رود تا ابد جاودانه  بود.

River
Green patient forest
was the way of light coppice
The land of rivers was after the coppice light
in the land of rivers , poetess was sitting
and was singing and saying new poems
Blue , white and green
lemon , scarlet and azure
the story of freedom of time in the old sound of rivers
the tale of coming , Going and shape of purity and transparencyin the white heart of river
sky of light in silence what have seen the sky ?
a poetess was composing a new ballad  in heavens
said the standing at the side of the rivers
and said the green being  and it will be green
And the river and day ballad will be everlasting till the end